ผู้นำฝ่ายโลกกับผู้นำฝ่ายวิญญาณ
--------------------------------------------
คำว่า “ผู้นำ” คืออะไรกันแน่?
ในองค์กรต่างๆ ส่วนใหญ่ให้เกียรติกับการสร้าง
และส่งเสริมผู้นำที่มีผู้น้อยให้ความรู้สึกเกรงกลัว
มันอาจจะมีข้อดีในส่วนของการสร้างองค์กร
และบริหารบุคลากรในองค์กรให้เกิดผลงานอย่างรวดเร็ว
แต่สิ่งหนึ่งที่บรรดาผู้น้อยรู้สึก นั่นคือ
การยอมทำงานด้วยความเกรงกลัวต่อคำสั่ง
เพื่อแลกเปลี่ยนกับผลตอบแทนที่ดี คุ้มค่าแก่การยินยอม
มันคือการแลกเปลี่ยนของแรงกายแรงสมองกับปัจจัยที่ผู้น้อยต้องการ
แต่ไม่ใช่ด้วยใจ แต่ในฐานะที่เราเป็นองค์กรของพระเจ้า
ฉันกลับมาคิดถึงคำว่า “ผู้นำฝ่ายจิตวิญญาณ”
และพยายามค้นหาคุณลักษณะของผู้นำฝ่ายจิตวิญญาณนั้นควรเป็นเช่นไร
มันแตกต่างอย่างไรกับผู้นำฝ่ายโลก แล้วทำไมจึงต้องแตกต่างกัน
ฉันได้มีโอกาสอ่านสรุปเนื้อหาบางส่วนจากหนังสือ “ผู้นำทางจิตวิญญาณ”
Spiritual Leadership ของ J. Oswald Sanders
ซึ่ง ดร.กนก ลีฬหเกรียงไกร ได้สรุปไว้อย่างน่าสนใจ ดังนี้
ผู้นำที่เห็นแก่ตัวฝ่ายโลก
1. มั่นใจในตนเอง
2. รู้จักคน สร้างความสัมพันธ์ด้วยวิธีการให้ผลประโยชน์
3. ตัดสินใจโดยมีตนเองเป็นที่ตั้ง
4. ทะเยอทะยาน
5. สร้างวิธีการของตัวเอง
6. มีความสุขเมื่อนำคนอื่นได้
7. สร้างแรงจูงใจด้วยการสั่ง ผลักดัน และความกลัว
8. พึ่งพาตนเองสูง Independent
ผู้นำที่เห็นแก่พระเจ้าฝ่ายจิตวิญญาณ
1. มั่นใจในพระเจ้า
2. รู้จักพระเจ้า
3. ตัดสินใจจากการแสวงหาน้ำพระทัยพระเจ้า
4. ให้เกียรติพระเจ้า
5. ค้นหาและทำตามวิธีการของพระเจ้า
6. มีความสุขในการเชื่อฟังพระเจ้า
7. สร้างแรงจูงใจโดยตระหนักถึงความรักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์
8. พึ่งพาพระเจ้า God dependent
และในหนังสือเนหะมีย์ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของผู้นำที่ดี
ท่านมีเวลาของการอธิษฐานภาวนา มีใจกล้าหาญ
รู้จักเห็นอกเห็นใจ และมองการณ์ไกล
กล้าตัดสินใจที่จะริเริ่มสิ่งดีๆ นำผู้คนรู้จักและรักพระเจ้า
มีความรับผิดชอบและ เป็นแบบอย่างของผู้มีความรักและรับใช้ผู้อื่น
ฉันพอสรุปสิ่งสำคัญของการเป็นผู้นำฝ่ายจิตวิญญาณได้ดังนี้
คือ 1. รู้จักสร้างขวัญกำลังใจ ชื่นชม ให้กำลังใจผู้อื่น
2. แสวงหาและยอมรับนำพระทัยของพระเจ้า
3. เริ่มต้นทุกกิจการโดยการพึ่งพาพระเจ้าก่อนเสมอ
ฉันมั่นใจว่าสิ่งเหล่านี้จะทำให้บุคคลๆนั้น มีจิตใจที่สุภาพ อ่อนโยน
และมีใจยุติธรรมเสมือนใจของพระเจ้า
แบบอย่างของผู้นำที่ดีของคริสตชนอย่างแท้จริง
สำหรับฉันแล้ว ถ้าฉันจะมอง ฉันก็จะมองที่ตนเองไม่ใช่มองที่ผู้อื่น
พิจารณาตนเองว่าถ้าตนเองเป็นผู้นำจะเป็นผู้นำในลักษณะใด
ถ้าเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณที่ดีไม่ได้ก็ไม่สมควรที่จะเป็นผู้นำของใคร
เพราะเท่ากับว่า ฉันเอาชื่อของพระคริสตเจ้ามาทำให้หม่นหมองมิใช่หรือ
“จงเลี้ยงดูฝูงแกะของพระเจ้าที่อยู่ในความดูแลของท่าน
จงดูแลด้วยความเต็มใจตามพระประสงค์ของพระเจ้า
มิใช่ดูแลด้วยความจำใจ จงดูแลด้วยความสมัครใจ
มิใช่ดูแลเพราะเห็นแก่อามิสสินจ้าง จงเป็นแบบอย่างแก่ฝูงแกะ
มิใช่เป็นเหมือนเจ้านายเหนือผู้ที่อยู่ใต้ปกครอง
เมื่อพระคริสตเจ้าพระผู้เลี้ยงสูงสุดจะทรงสำแดงพระองค์
ท่านจะได้รับสิริรุ่งโรจน์เป็นมงกุฎที่ไม่มีวันร่วงโรยเลย”
(1 เปโตร 5:2–4)
ผู้นำฝ่ายวิญญาณไม่ใช่เจ้านาย
แต่มีใจท้าทายกับอำนาจฝ่ายโลกนี้
รู้นำฝูงแกะของพระเจ้าสู่ทางดี
มีพระคำนำชีวีใจอารีมีพระพร
ผู้นำฝ่ายวิญญาณมุ่งใส่ใจฝูงแกะ
รู้จักแยกแยะชี้นำคำพระสอน
ไม่เอาผลประโยชน์จากฝูงแกะแน่นอน
คอยดูแลกวาดต้อนปลูกป้อนสิ่งดีๆ
ผู้นำฝ่ายวิญญาณรวมฝูงแกะเป็นหนึ่ง
ทะนุถนอมกล่อมกลึงเป็นที่พึ่งสุขศรี
อ่อนโยน สุภาพ ถ่อมตน เอื้ออารี
เห็นพระเจ้าในกิจการดีมีภาวะของผู้นำ
--------------------------------------------
เติมวิตามินใจด้วยพระวาจา
ไปกับ น้ำผึ้งหวาน
(Theresa Paradee Thescharee)
12-04-2022
Link เพื่อแชร์ >> https://bit.ly/3E5KhZ5
